In 1924 werd door de Utrechtse botanicus Prof. dr F.A.F.C. Went en zijn assistente dr A.M. Hartsema het initiatief genomen een steunfonds op te richten om botanici uit Midden-Europa naar Nederland te halen om voordrachten te laten geven. Kort daarop traden ook enkele zoölogen toe en op 19 februari 1924 was de UBV een feit.
In de beginjaren kenmerkte de vereniging zich door het houden van wetenschappelijke lezingen. Bekende sprekers werden uitgenodigd, bijvoorbeeld dr N. Tinbergen. In 1934 werd een boekje met reglementen en statuten opgesteld en in 1936, ter ere van het 12 1/2-jarig bestaan, werd er door honorair bestuurslid dr. Vonk namens de oud-bestuursleden aan de toenmalige praeses het vaandel aangeboden. De jaren veertig werden overschaduwd door de verschrikkingen van WOII. Ook de UBV kreeg er mee te maken. In ALv-notulen uit 1940 valt bijvoorbeeld te lezen dat de zaterdagmiddagexcursies slecht bezocht werden, omdat veel ouderejaars door de mobilisatie in dienst zaten. Daarnaast werkte de zeer strenge winter de UBV tegen. De laatste ALv in de oorlog was op 13 oktober 1942. Er werd toestemming gegeven om levensmiddelen te versturen naar een aantal biologen, die in handen waren gevallen van de Duitsers. Van november ’43 to december ’46 werden er geen activiteiten meer georganiseerd, omdat de economische crisis het innen van contributie onmogelijk maakten. De correspondentei in deze zeer moeilijke tijd werd verzorgd door mej. A.M. de Jong, ab-actis 1943-1944. Hiervoor werd zij bedankt tijdens de eerste ALv na de oorlog, die plaatsvond op 22 augustus 1945. In de jaren vijftig was de UBV actiever dan ooit! De rustige jaren waren voorbij. ALv’s werden opgeluisterd met explosies, rookbommen, ontvoeringen en er werden tegenbesturen gevormd. Citaat uit 1955: “De preases verwijst de eerstejaars naar de voorste rijen en verzoekt de tweedejaars, die zich met veel lawaai bovenin hadden geinstalleerd, direct daarachter plaats te nemen. In verband met de verhuizing is de UBV-vlag in plaats van het vaandel meegenomen, maar er wordt voorgesteld om de vergadering te schorsen tot het vaandel er is. Na de hervatting van de vergadering verzoekt de preases de rotjes onder de bestuursstoelen te verwijderen. De vergadering wordt wederom geschorst en onder hevige explosies wordt de collegezaal van het zoologisch laboratorium bomvrij gemaakt” Eind jaren vijftig ontstonden commissies zoals CTBZB (een zangcie) en een studie-commissie. Later, in 1965, werd een UBV-verenigingsblad opgericht, het Kiemblad. Eind jaren zestig werden veel activiteiten ontplooid, o.a. het eerste feest, dat een groot succes was. Dit is heden ten dage nog steeds het geval. In sterk contrast hiermee staan de jaren zeventig. De algehele economische malaise in Nederland deed de UBV geen goed. Er was eigenlijk maar een goedlopende commissie en in 1972 werd er zelfs gesproken over ontbinding. Gelukkig waren er enkele leden die dit wisten te voorkomen. De jaren erna krabbelde de UBV weer een beetje op en tot 1986 ging het weer voorspoedig. Na een kleine dip ging het vanaf 1986 met de UBV alleen maar bergopwaarts. De vereniging ging van 200 leden in 1986 naar ongeveer 1250 in 2000. Tegenwoordig kent de UBV ongeveer 30 commissies, die de meest uiteenlopende activiteiten organiseren. Gelukkig heeft een vereniging met zo’n rijke historie ook een uitgebreid archief, waarin veel interessante en leuke dingen te vinden zijn over de geschiedenis van de UBV. Dit archief zal alleen maar groter worden in de 21ste eeuw.
Bovenstaand verhaal is een samenvatting uit het boekje “De Utrechtse Biologen Vereniging door de jaren heen” Dit boekje is gemaakt ter ere van de Alumnidag van de Universteit Utrecht op 30 maart 1996. Helaas is het archief van de UBV niet compleet. Mocht U nog aanvullingen hebben voor het archief dan zouden wij dit erg graag horen. U kunt de Archiefcie bereiken op de UBV-kamer.
